Een titel in DS (6/11), in mijn geval een ware clickbait die dan nog eens beantwoordt aan de verwachtingen die hij in zich draagt.

Begint al goed in de inleiding van deze longread: ‘Het is met de vergrijzing als met het klimaat. We zagen het van ver aankomen, we hebben niets voorbereid’.

Wie van de stille generatie (1925-1945) zelfstandig woont, leeft in een onaangepaste woning in een buurt waar de voorzieningen de voorbije jaren verdwenen zijn. Mensen kwijnen weg. Te veel ouderen leven geïsoleerd en in onaangepaste woningen terwijl het belang van de woning in die levensfase toeneemt.

Het beleid stuurt aan voor ‘ageing in place’ maar volgens prof. Dominique Verté (VUB) is dit voor 42,5% van de 65-plussers vandaag geen optie omdat noch woning noch de buurt waar ze wonen hierop is aangepast. Wie niet langer voor zichzelf kan zorgen, moet kunnen terugvallen op zijn partner. Met de babyboomer die het concept van de echtscheiding introduceerde, zal dit voor velen geen oplossing zijn, 40% heeft geen partner. Over naar de kinderen dan maar. Als die in de buurt wonen of als de relatie intussen niet vertroebeld is, worden zij mantelzorgers. In het andere geval wordt gerekend op de buren. Volgens Verthé vaak een naïeve gedachte door de individualisering van de samenleving. De overheid komt pas in actie als geen van de vorige opties van tel zijn.

Hoogtijd om deze uitdaging met beide handen aan te pakken. Met bureau50.be zij we deze zomer gestart met een ronde van Vlaanderen langs steden en gemeenten met de ‘Lang zult u wonen’ campagne waarmee we een nieuwe generatie ouderen bewust willen maken van een woning en buurt waarin ze oud kunnen worden en zijn.

Lokale en bovenlokale besturen reageren enthousiast net als bedrijven en organisaties die hierin opportuniteiten zien. Benieuwd naar hoe we dit met bureau50.be aanpakken, neem dan zeker eens contact.

Hier delen we regelmatig ‘Usefu! 50+ consumer insights’ en ‘silver trends’. Die bundelen we maandelijks in onze nieuwsbrief waarvoor je je hieronder kan inschrijven.